Sensoren om de O2 of CO2 concentratie te meten zijn er in diverse varianten. We krijgen hier veel vragen over, vandaar dat we in dit blog de verschillen aangeven. Met deze kennis is het eenvoudiger om te weten welke sensor het beste gebruikt kan worden in uw toepassing. Wij onderscheiden hierin:
De electrochemische-, Zirkonium- en Paramagnetische sensoren meten de O2 concentratie, Infrarood sensoren meten de CO2 concentratie. De verschillen en daarmee de toepassingsmogelijkheden van de O2 sensoren lopen sterk uiteen. Dat maakt de keus al veel eenvoudiger. Vervolgens is het belangrijk om rekening te houden met de omstandigheden en de toepassing. Hieronder zal ik de verschillende sensoren stuk voor stuk nader uitlichten.
De electrochemische sensor heeft geen netspanning nodig, omdat er intern een chemische reactie plaatsvindt op het gas wat erdoorheen gaat. De levensduur is beperkt, zéker wanneer er hoge zuurstofconcentraties gemeten moeten worden. Deze sensoren zijn vergelijkbaar met een batterij, die raakt op een gegeven moment ‘op’. Er is een vrij lage responstijd, waardoor de meetduur 5 tot 10 seconden in beslag neemt.
Om verzekerd te zijn van een nauwkeurige meting, wordt geadviseerd om deze sensoren elke ochtend bij het opstarten te contoleren indien nodig te kalibreren. Doordat de electrochemische cel verbruikt wordt, is het belangrijk om het apparaat op de ouder wordende cel in te stellen. In de praktijk zien wij dat het apparaat pas gekalibreerd wordt op het moment dat grote afwijkingen gemeten worden.
Een groot voordeel van electrochemische sensoren is het feit dat er een enorm breed pakket is. Voor ieder gas is er doorgaans wel een sensor beschikbaar. Vaak worden er meerdere sensoren in één apparaat geplaatst. Dit type sensoren worden met name toegepast in mobiele analyzers, zoals de Oxybaby, omdat deze gebruikt worden op batterijspanning.
Bij de bewaking van brandbare gassen, zoals tankstations voor LNG, CNG en waterstof, worden meestal electrochemische cellen toegepast in de meetkoppen. Bijvoorbeeld om het methaangehalte gemeten om de explosiewaarde in de gaten te kunnen houden.
In tegenstelling tot electrochemische sensoren, gebruiken Zirkonium sensoren veel energie. Deze sensoren kunnen daarom (bijna) niet toegepast worden in apparaten die op batterijspanning werken.
Zirkonium sensoren hebben een hoge reactiesnelheid en een relatief lange levensduur. De meting is erg nauwkeurig, waardoor zelfs waardes in PPM bereik mogelijk zijn.
Er wordt gebruik gemaakt van een keramische sensor, deze sensor is erg gevoelig voor invloeden van buitenaf. Doorgaans worden deze sensoren toegepast bij stationaire analysatoren in een meetstation, zoals een Mapy, PA en laboratoria tafelmodel analyseapparaten zoals de Rapidox. Het te meten gas stroomt langs de sensor op. Deze sensor heeft een hoge noodzakelijke verwarming, waardoor het energiegebruik hoog en opwarmtijd lang is. Dit is omdat de zuurstofionen alleen bij een hoge temperatuur doorgelaten kunnen worden bij de sensor. Na een half uur is de Zirkonium sensor klaar voor gebruik.
Paramagnetische sensoren worden met name in laboratoria gebruikt bij hele nauwkeurige en snelle metingen. Daarnaast worden deze sensoren toegepast in drukleidingen bij het meten van hoge zuurstofconcentraties. Bijvoorbeeld bij ziekenhuizen waar de kwaliteit van het zuurstof bewaakt moet worden. Als er bijvoorbeeld tijdens het vullen van de tanks of wisselen van de gascilinders iets niet goed is gegaan, dan kan dan tijdig worden herkend.
Deze betrouwbare sensoren maken het mogelijk om langdurig een stabiel meetsignaal te genereren met lange ijkintervallen. De paramagnetische cel gaat het langste mee van deze serie en het is de duurste sensor om zuurstof te meten. De hoeveelheid zuurstof wordt in percentages aangegeven.
Met een infrarood sensor kan géén zuurstof gemeten worden. We merken dat veel mensen denken dat dat wel kan, vandaar dat wij hier willen benadrukken dat met deze sensor de CO2 concentratie gemeten wordt. Deze sensoren worden zowel in de Oxybaby als in stationaire analyzers toegepast. Ze zijn duurzaam ten opzichte van andere soorten cellen. De infraroodsensor is de meest toegepaste manier om CO2 te meten en wordt vaak in combinatie met één van de zuurstof sensoren toegepast.
Infrarood sensoren en electrochemische sensoren worden vaak gecombineerd bij meten in verpakkingen in de voedselindustrie en bij ruimtebewaking ter bescherming van personen. Er wordt gemeten hoeveel procent CO2 of hoeveel procent O2 er in een ruimte aanwezig is.
Wanneer wij u adviseren, dan stellen wij altijd enkele vragen om te achterhalen welke analyzer er nodig is en het beste voldoet aan uw wensen. Elke analyzer bevat specifieke sensoren. Het draait in feite om de vragen: “Wat wilt u meten, waar, waarom en wat heeft u nodig.” Dat is maatwerk. Vanuit die vragen zoeken wij de best passende analyzer uit ons assortiment dat bestaat uit:
De keuze is afhankelijk van uw toepassing. De door u gestelde eisen aan de nauwkeurigheid en het budget bepalen uiteindelijk de analyzer die er gebruikt moeten worden.
Om de restzuurstof in de verpakking te meten voldoet de elektrochemische sensor prima. Als er hele strakke toleranties zijn bij het meten van gassen wordt er eerder voor een zirkonium sensor gekozen. Bij speciale toepassingen wordt de paramagnetische sensor gekozen. Alle sensoren kunnen gecombineerd worden met een Infrarood sensor voor de meting van de CO2 concentratie.
Na het lezen van dit artikel heeft u wellicht nog vragen, wij beantwoorden ze graag. Neem contact met ons op voor advies, zodat u zeker weet dat u de juiste analyzer gebruikt voor uw toepassing.
Graag nemen wij ruim de tijd om met u te sparren over welke oplossingen het beste passen bij uw onderneming.
Plan daarom een vrijblijvend adviesgesprek zodat wij u kunnen overtuigen van onze expertise en dat wij u beste oplossingen kunnen aanbieden.
Bel mij terug verzoek
